İÇ DIŞ

İçine birikenleri/içinde biriktirdiklerini tüketmek umuduyla durmadan ve bıkıp usanmadan yazıp durmak...
Benim gibilerin en büyük yanılsaması da bu zannedersem.
Çünkü yazarak tüketilmiyor, uçan kuş,yağan yağmur,şu deniz,anlatan bir dost, duygular, geçmiş,gelecek,şu an...
Yazarak tükenmiyor bu yaşam.
İçin yazdıkça doluyor yine/yeniden ve öyle bir an geliyor ki, bedenin içine dar geliyor, için dışına çıkmak istiyor.
Arada bir, içini dışına çıkarabilmeli...
Arada bir, içinin dışına çıkmasına izin vermeli...
Arada bir, için dışına çıkana kadar ağlayabilmeli...

İçin dışına çıkmasın,ortalık karışmasın diye durmadan ve bıkıp usanmadan yazıp durmak...
Benim gibilerin en büyük yanılsaması da bu zannedersem.