YOLCULUK

Ne zaman bindiğimi

Nereye oturduğumı

ve nereye gittiğimi bilmediğim

Bindiğim bu tren VE...

Bu yolculukta kendime küçük fotoğraflardan, büyük manzarlardan kendime dünya kurdum.

Bir hayal biçtim.ÇABALADIM, gayret gösterdim,herşeye rağmen ayakta kaldım.

Boynumu eğmedim,pişman olmadım,keşkelerle yaşamadım,sırlarla doğmadım,nefret biriktirmedim,öfke barındırmadım Ve bu yolcukta kendime küçük resimlerden Büyük bir AŞK yarattım.Nerden estiğini bilmediğim rüzgarlarda savruldum,parmparça olup kırıldım,küçük şeylerden büyük mutluluklar yaşadım , herşeye rağmen gülebildim , kenetlenmiş nesine sevdim,özlemler duydum. Kİ bindiğim bu trende en son inen ben oldum..

GÜVERCİN

Bir güvercin gidiyor 
Açmış yaralı kanatlarını 
Elveda diyor.
Belliki çok acı çekmiş
Yorgun düşmüş bedeni
Gözleri kan revan içinde 
Sert rüzgarlar vurmuş onu 
Kalamazmış fazla ait olduğu yerde
Çanlar çalmış..
Başka dallarda sevniç aramaya gidiyormuş.

Ne Demek Bilirim Ben

Yanına gelince anlarım ben yalnızlığı 
Gün batımından, gün ağrıyıncaya dek
Bir vurgun gibi çarpar beni bu geceler.
Ne demek bilirim ben 
O yalnızlığı,sessizliği,
Ne demek bilirim ben ,
Aşkın şarabından içmeyi,
Gözlerinde sarhoş olmayı,
Ne demek bilirim ben.
Yollarda kaybolmayı,
ışıklı caddelerden geçerken
kendini karanlıkta hissetmeyi..
Ben neyi bilirim !
Ben seni sevmeyi bilirim yalnızca

VE ben senliği bilirim,SENSİZLİĞİ DEĞİL.

SEN

Dünyaya küfretmek,
Gecelere küfretmek,
Gündüzlere küfretmen, 
Senden nefret etmek,
Ve seni sevmek,
Yalnızlığın sana cephe alması,
Senliğe kavuşamamak,
Ve seni doyasıya sevememek,
İnsanların nefretle bakması,
Sarhoş olmak,
Senin gözlerinde kaybolmak isteği,
Acı sohbetler,
Ve sensizlik 
Nereye kadar !

GÖZLERİN

Ne güzel bakıyor, o menekşe gözlerin
Herşeye rağmen mutlusunya işte
Bedeli bumuydu !
Bumuydu cezası !
Şimdi menekşe gözlerinden 
uzakta yaşıyorum..


Ellerim , ellerini değmez
Kokun, kokuma karışmaz 
Dudaklarında bir arzu 
Gözlerinde ben,

Gidiyorsun ya işte gidiyorsun..