Zaman Adamın Bileğinde

Saçları rüzgarda yüzünü kapatırken, gözlerini istemsiz yumarken ,elleriyle saçlarını arkaya atarken görmüştüm. Gökyüzünün derinliği kadar  kahve gözleriyle, parkta ki çocukları izlerken yakalamıştım. Gülüşünü salıncakta sallanan çocuktan çalmış gibi muzur gülümsemesini çalmak istemiştim. Çalarken kalbimi onda unutmak ve almak için geri geldiğimde vermemesini dilemiştim. Yürürken yere bakmamasını önermek istemiştim,düşmeden önce... Rüzgarda dağılan saçlarının içinde elimi gezdirmek , sesini tadabilmek belkide bileğinden hiç çıkartmadığı saati olmak istemiştim. Tek yapabildiğim uzaktan saatlerce onu izlemekti.. Bu hayatımda kendime yaptığım en büyük bencilce bir davranış mıydı! Ve ya en kötüsü ? Bir kadın ve hayatında hiç bir zaman görmediği,bilmediği bir adama aşık olabilir miydi ? Hayalinde kurduğu o eksiksiz, mükemmel adama?